Ninth Internationale Conference on Networked Learning (Edinburgh)

 

@ProfSteveFuller. Lost in translation? A commentary on #nlc2014 : http://t.co/p8l7YsIpzG

— Lucas Verhelst (@VELUCAS) April 16, 2014

…. This conference was in a way a confrontation between a large group of technologists and some individuals who were defending the mission of a school or university. Both clans (after all we are in Scotland!) agree that technology can play an important role for education and both are looking for an alignment of the different views. More

 

 

Edulearn 2013

Dit jaar werd Edulearn, de “International Conference on Education and New Learning Technologies” voor de vijfde keer georganiseerd in Barcelona, Spanje. Een paar jaar geleden is mijn collega Lucas er al eens langs geweest en was er niet bijzonder tevreden over. De thema’s voor dit jaar bleken veelbelovend, de organisatie kon doorheen de jaren groeien, dus leek het mij interessant deze conferentie bij te wonen.

De Keynotes gingen vroeg van start op maandagochtend, dus kon ik na mijn vlucht op zondag nog even genieten van een blitzbezoek aan de rambla’s en de 60 meter hoge sokkel met daarop het bronzen standbeeld van Columbus; daar neergepoot in 1888.

Maandagochtend werden we verwelkomd door Mr. Antonio García van het organisatiecomité die de zaal wist te vertellen dat er 650 aanwezigen waren uit 84 verschillende landen. Verder kaderde hij de razendsnelle evolutie en belang van het internet via dit filmpje van eind 2012:

En dat zette een ietwat de toon voor het verdere verloop van deze conferentie: ietwat achterhaalde verhalen, voorbeelden of toepassingen van maanden of jaren oud. En zeker niet altijd uit de landen waarvan we vermoeden dat ze nog wat achter lopen…

De eerste spreker was Mohammed Rezwan uit Bangladesh. Hij kwam zijn”floating schools”- project toelichten. Scholen en bibliotheken, gebouwd op boten. Op die manier krijgen heel wat jonge mensen en volwassenen toegang tot scholing; zelfs in het regenseizoen.

Het verhaal doet me wat denken aan het gecontesteerde http://www.hole-in-the-wall.com/ project van Sugata Mitra. Toch lijk ik meer toekomst te zien in projecten als deze. Keynotes als deze bezorgen me een dubbel gevoel. De projecten zijn erg bewonderenswaardig en doen je reflecteren over hoe onderwijs elders in de wereld verloopt, en daarom nodig op conferenties als deze, maar “an sich” dragen ze weinig bij tot hoe wij het leren van een student uit Brussel of Gent kunnen verbeteren.

De tweede en meteen laatste Keynote van deze conferentie werd verzorgd door Philipp Schmidt, onderzoeker aan het MIT Media Lab @medialab en directeur en mede- oprichter van de  Peer 2 Peer University @p2pu (USA).

Hij had het over leren fietsen: “Leren gebeurt wanneer je dingen aanleert die nooit meer kunnen “ontleerd” worden.

Een andere metafoor die hij gebruikte, was die van een moderne bergbeklimmer. Aanvankelijk volg je de route die vorige klimmers al hebben uitgezet en gezekerd. Hoe meer je leert, hoe beter je wordt, hoe meer je in staat zal zijn van dat pad af te wijken en je eigen weg te gaan.

Daarop pikte hij in met de ongelooflijke mogelijkheden die het web biedt om te leren. Hij illustreerde dit met een MIT- “Interspace learning” project. Elke week hebben ze ginds online een expert in een of ander vakgebied te gast die zo’n 45 minuten een gesprek (geen ex cathedra) voerde.  Velen kijken live vanop afstand en voor hen wordt een soort backchannel opgezet. Na enige tijd werd die backchannel nog interessanter dan het uitgezonden gesprek zelf.
Zo groeide de idee om studenten zelf interessante onderwerpen aan te laten brengen (iets wat we aan de HUBKAHO ook eens moeten overwegen). Zo groeide de brug naar het MOOC- fenomeen. Een fenomeen waarvan Schlidt beweert dat het niet “disruptive” zal zijn in het onderwijs. De echte vernieuwing zal komen van onderuit en ons verrassen. Mensen zullen zich organiseren rond zaken waarin men zich interesseert.  “Consumers will build the solutions they want”  Meer op zijn blog via http://t.co/WS91RqQhig

Of op zijn aanraden deze boekentips:

Innovator’s Dilemma en Black Swan (De zwarte zwaan)

En na deze twee keynotes nam de conferentie, vergeleken met Educa Berlijn die ik al twee keer mocht bijwonen, een ongelooflijke duik. Sinds het bezoek van Lucas in 2009 is het Engels en vooral de manier van presenteren van vele sprekers er niet op verbeterd. Ook inhoudelijk werd bijzonder veel oude wijn in soms nog oudere zakken aangedragen of kwam men in een paar sessies gewoon niet opdagen…

Enerzijds moet die screening beter én moet er iets worden gedaan aan presentaties van 12 minuutjes + 3 minuten om een vraag te stellen. Voordeel is dat de slechte nooit langer dan een kwartier duren; nadeel dat een degelijke sessie slechts 15 minuten mag duren of een interessante discussie de kop wordt ingedrukt.
Veel blabla in de ingediende papers maar soms rotslechte presentaties. Het gaat verdorie over onderwijs. Laat die mensen dan ook een videoboodschap brengen van hun onderwerp wanneer ze hun paper indienen. Zo kan je als organiserend comité een voor de toeschouwer aangename filtering doorvoeren.

Ik heb trouw twee dagen alle sessies bijgewoond van 08.30 tot 19.00u en hierover uitgebreid getwitterd met de conferentie- hashtag #edulearn13 en ik ben niet van plan om per sessie een samenvatting of mijn bevindingen weer te geven. Daarom geef ik hieronder een overzicht van de sessies die ik wel noemenswaardig vind.

Onderwijs & nieuwe media op 26 april te Gent (Leercafé van Elenti)

Tijdens dit eerste leercafé, georganiseerd door Elenti in de Zebrastraat in Gent (hierboven “Brazil” van Panamarenko te zien in de congresruimte), heb ik naast de twee keynotes, twee workshops gevolgd.

1. Keynotes van SASKIA VAn Uffelen & Steven Ronsijn

Saskia van Uffelen is CEO bij Bull-Belux. Zij leidt daar het bedrijf op een eigenzinnige manier met als motto dat een CEO zich tussen de mensen moet bevinden in plaats van erboven te staan. Hoe men zijn of haar werk aanpakt doet er niet toe, als de resultaten er maar zijn.
Een no-nonsens madam dus. Ik dacht even aan het gesprek met onze kersverse interim/crisis manager en ik zie daar een verband. Lees het boek “Identiteit” van Verhaeghe of “De utopie van de vrije markt” van Achterhuis en concludeer dat zij ook die boeken gelezen hebben, en daaruit geleerd hebben. Daar is wel degelijk “such a thing, called society” en dus na het neo-liberalisme volgt nu de gouden eeuw van het sociaal-liberalisme. Zeg dat Lucas het gezegd heeft.

Terug naar Saskia Van Uffelen.
Op haar eerste powerpointdia toont ze Neelie Kroes. Deze benoemde haar tot ‘Digital Champion’ voor België. Saskia stak haar bewondering voor Neelie niet onder stoelen of banken. Door Data News werd Saskia Van Uffelen in 2011 verkozen tot ICT Woman of the year. Ik vraag me af of die titel cumuleerbaar is met Manager of the year (of is dat alleen voor mannen?)
Als ik een flauwe standup-comedian was, dan voegde ik er aan toe : ik pleit voor een Wo-manager of the year.

De ‘Digital Champion’ heeft als taak ICT te stimuleren in het onderwijs. Ze ondervindt daarbij veel weerstand  in het onderwijsbastion (en dit op de verschillende niveau’s). Leraars die bvb. nog altijd zweren bij de atlas in boekvorm en niks moeten weten van Google Earth. We krijgen goede punten voor ons onderwijs, maar we moeten dringend transformeren. Met het afschaffen van een vak als ICT zijn we dus niet goed bezig. Onderwijs moet beseffen dat we een digitale revolutie meemaken (ja, een revolutie) te vergelijken met de industriële revolutie van een paar eeuwen geleden

Toeval is nu dat er, de dag na haar presentatie in het Leercafé, in de economische kattern van De Morgen van haar een foto  staat ter grootte van een iPad. De titel van het artikel: “We moeten plezier maken op het werk”.
Ik maak nu even de sprong naar de keynote van Steven Ronsijn, leraar in het secundair onderwijs). Hij antwoordt op de kritiek van Van Uffelen. Integratie in plaats van afschaffing kan wel degelijk en zal evengoed de leerling voorbereiden op zijn of haar toekomst. Hij heeft het alomgekende handboek Chips & Cookies  uiteengescheurd in fiches en de hoofdstukken verdeeld onder de collega’s. Een leraar geschiedenis die weet heeft van hardware leert de leerlingen omgaan met die hardware, een leraar wiskunde neemt het deel multimedia op zich, enz…..

Dit is dus informatica, geïntegreerd in de vakken. Oude wijn in nieuwe zakken.

Het afschaffen van informatica moet volgens Van Uffelen plaatsmaken voor een informatica die de leerling voorbereidt op de gedigitaliseerde arbeidsmarkt. Zij geeft daar het voorbeeld van 3D ontwerpen en printen. De loodgieter, autotechnieker, tandarts,.. van de opkomende arbeidsmarkt heeft andere kennis en vaardigheden nodig.

Het gebruiken van een handboek Informatica waarbij alleen basisvaardigheden Burotica worden uitgelegd (Hardware, software, rekenblad, tekstverwerker,…) is een “zonde van de zendtijd”, geïntegreerd of niet.

Akkoord, er is dus nog veel werk aan de winkel, Saskia.

2. Workshops “Praktisch gebruik van sociale media”(Elenti)  & “Sociaal Mediabeleid” (Mediaraven)

In deze workshops wordt er ook wat achtergelopen op de feiten. Het voorstellen van Facebook, Twitter en andere media en dit verpakt in handige tips and tricks. Done that, been there.

Ik hoor ook van collega’s uit het onderwijs dat ze wat moe worden van die gedwongen professionalisering, waarbij steeds op hetzelfde nageltje wordt geklopt, namelijk “uw leerlingen steken u voorbij”, “zie dat ge mee zijt”.

Persoonlijk vond ik het interessant om nieuwe dingen te leren kennen zoals Paper.li (handig om de toestroom van tweets in een mooie uitgave te bundelen), Ted Ed (waarbij jezelf materiaal kan toevoegen,) Quora ( je vragen aan experts). Dank u Elenti!

Een interessante discussie tijdens de pauze en een paar uitspraken tijdens de workshops dwongen me wel “en public” op te merken dat sociale media niet alles vervangen wat er nu al aan digitale middelen wordt gebruikt in het onderwijs. De discussie ging over een leerplatform zoals Smartschool dat te “weinig sexy” is voor de leerlingen. Leerlingen vinden dat wat ouwbollig. Ze kijken er ook niet naar. “Wedden dat er al onderzoek is naar gebeurd en dat onderzoek dat ook bewijst!”, hoor ik luidop denken.

Als ik dan vraag wat er met Smartschool wordt gedaan, dan gaat het hoofdzakelijk over mededelingen die ze al in de klas hebben gedaan en die dan, o wonder, niet door leerlingen worden gelezen. Smartschool als het figuurlijk kanon waarmee men mededelingen afschiet. Uiteraard ouwbollig. Geef mij dan maar Facebook. Nu begrijp ik ook het gefrons als ik de mensen wijs op het gevaar om studiemateriaal en opdrachten met Edmodo of Facebook te doen.
En, …even ademen…, waarbij ik de vergelijking maak tussen Facebook en een bank. Wat als Facebook morgen de boeken sluit? Leg het maar uit aan uw inspectie. Kijk naar wat er gebeurd is met Google Reader en al de heisa daarrond. Ik geef toe, ik ben daar wat te kort door de bocht gegaan. Als men uiteraard geen studiemateriaal of opdrachten of toetsen of discussiefora gebruikt in een leeromgeving, dan is er ook geen probleem en hoeven we ons ook geen zorgen te maken. Geef dan maar Facebook of Edmodo (ik ben persoonlijk een voorstander van Yammer) om berichten te lezen en te schrijven.

Specifiek over de sessie “sociaal mediabeleid” valt er weinig te zeggen.

Al bij al een verzorgde organisatie. Maar vatbaar voor verbetering.
Uiteindelijk is 120 EURO voor een dagopleiding nu ook geen geld hé.

Slotdag School of Education “De sociaal genetwerkte leraar”

Gisteren kon ik aanwezig zijn op een studiedag over het gebruik van Facebook in het onderwijs. Sociaal Genetwerkte leraar – 23 april 2012 – Locatie: De BEMT – kleinhoefstraat 6 – 2440 GEEL. Ik schat dat er zo een 100 aanwezigen waren vanuit alle Vlaamse provincies, hoofdzakelijk onderwijzend personeel. Een mooie opkomst dus.

Het programma was dan ook veelbelovend. De weg naar het programma ook. Informatie hierover was te vinden op een Facebookpagina, gedumpt op een onvindbare plaats. Het werd me dan maar via mail  verstuurd. Soortgelijke ervaring had ik met de locatie. Mijn GPS-vriendin wees me moeiteloos de weg naar het adres, en de onthaaldame wees me zonder problemen de weg terug naar een gebouw dat zich op een ander adres bevond. En ja, ik geef toe, het stond er in grote letters op : DE B.E.M.P.T. Een echte multi-tasker (op de weg kijken, luisteren en kijken naar de GPS, en dan zoeken naar opschriften van gebouwen) zou daar geen probleem mee hebben.

Maar ik onthou hoofdzakelijk positieve dingen :

• de onthullingen van de gevaren die er achter Facebook schuilen, zeker voor de “zwakke” gebruiker. Sterke verwijzingen naar de juridische implicaties/consequenties (Valère Awouters)
• de onthullingen van de mogelijkheden die het medium biedt om sociale contacten te ondersteunen (Bram Faems). Facebook heeft al altijd bestaan, in Harvard wisten ze dat, alleen de technologie moest nog volgen en daar zorgden die jongens voor. Ook mooi in zijn pleidooi is het onderscheid tussen wat thuishoort op  Facebook en wat thuishoort op een schoolwebsite (ik denk dan spontaan aan een wegbeschrijving of een uitnodiging).
• “Tolebook” als een combinatie van Toledo & Facebook? Toledo en Facebook werden in een onderzoek gebruikt én vergeleken als ondergrond voor discussiefora (Nathalie Charlier). De toon van de conclusie was hoofdzakelijk een onmiskenbare “I like” voor Facebook. Hier had ik het wat moeilijk met een aantal voorbarige conclusies (blijkbaar was het onderzoek nog niet volledig afgewerkt-sic-). En ook had ik het moeilijk met een weinig wetenschappelike uitspraak : “100 keer klikken in Toledo”. Wat tendentieus,… tenzij ik het van een student hoor. Maar daar weten we dan weer van dat ze niet zo happig zijn op schoolse systemen in tegenstelling tot populaire speelse media.En gelijk hebben ze!
• Maar toch. Waarom alleen Toledo en geen Smartschool? Of waarom niet alleen Smartschool? Een keuze van leerplatform zal toch ook wel een invloed hebben? (zegt iemand die absoluut geen BlackBoard-fanaat is!)
• De workshop in de namiddag vond ik ronduit leerrijk, verrijkend, goed gebracht. Het is duidelijk een antwoord op de de steeds terugkerende vraag van deelnemers : hoe om te gaan met privacy. Die privacy-instellingen van Facebook bieden heel wat mogelijkheden en ook heel wat gevaren (Ruben Jans en ?). Ik heb er in ieder geval heel wat uitgevinkt om al dat gespam te vermijden. Dat je veilig een gesloten groep kan maken was voor mij ook nieuw. Alleen dat je wel constant die settings moet in het oog houden. Dit leidt me dan weer naadloos tot mijn volgend punt.
• De complexiteit van die settings in Facebook (als het gaat om veilig gebruik) en de eenvoud van een beveiligd platform zoals Toledo zou misschien tot andere conclusies kunnen leiden. Leg aan een student uit dat hij niet zomaar een discussieforum mag beginnen zonder al zijn privacy-instellingen in te stellen, leg die privacy-instellingen uit (zoals ik dat nu heb gehoord in een workshop van ca 2 uren) en laat hem starten. Wijs hem er vervolgens op dat die privacy-instellingen kunnen veranderen na een Facebook-update. Dat vergt ook wat geklik, toch?

De dag was leerrijk en de weg terug was een hel. Dat vernam ik trouwens ook van mijn Facebook-vriendjes van de groep “Test Geel” die op hun thuisreis geringeloord werden door een ongeval in Antwerpen. Leve het openbaar vervoer!

HUB Lunch webinars

05/04/2011 Gebruik van Twitter in het Onderwijs

Seminarie over Twitter gemist? Bekijk het opnieuw

 

12/05/2011 Hoorcolleges activeren via Voting Systemen

Seminarie over voting systemen gemist? Bekijk het opnieuw

 

09/06/2011 Werken met webcolleges

Seminarie over webcolleges gemist? Bekijk het opnieuw

 

16/11/2011 In de broekzak van de student

Seminarie over webcolleges gemist? Bekijk het opnieuw

 

13/12/2011 Portfolio: de hype voorbij!

Seminarie over webcolleges gemist? Bekijk het opnieuw