Learning analythics
De openingskeynote van Erik Duval zou zeker de eerste dag van dé Onderwijsdagen in Utrecht als een rode draad doorheen de rest van de sessies blijven hangen.
Hij had het over een opkomende trend in het onderwijsgebeuren: Learning Analytics.
Het traceren van ons doen en laten in ons dagdagelijks leven levert allerhande extra data op. En goed aangewend, ook extra nuttige informatie (waarmee bijvoorbeeld kan nagegaan worden of onderwijskundige principes goed zijn) of suggesties (rechtstreeks naar de student toe).
En dat sluit dan weer aan bij het semantisch web (vaak geïllustreerd adhv de suggesties die je krijgt wanneer je bij pakweg Amazon een boek koopt).
Het programma Runkeeper dat wandelaars, joggers of fietsers voorziet van allerhande feedback als model voor een soort dashboard waarop een student zijn of haar leerproces of leervoortgang in één oogopslag kan zien. Studenten van Duval zijn zo bezig aan de ontwikkeling van een programma Streamy.
O.a. in Zweden is een levensfilisofie ontstaan, bekend onder de naam Quantified Self.
Personen tracken vrijwel alles wat ze dagdagelijks doen en proberen uit die statistieken gegevens te halen die leiden tot verbetering.
Uiteraard roept dit vragen op: De filter bubble (boek): blijven we niet hangen in kringen van mede-believers ? Maar ook: wat exact gaan we meten. Big brother ? Privacy.
“Believers” argumenteren met de zinspeling op een dokter: een dokter is niet in staat je gericht te genezen wanneer je niet open bent. Moet ik als docent of moeten mijn studenten dan ook niet open zijn wanneer ik hen vakkundig iets wil bijbrengen of hen bijsturen ?
Herbekijk de sessie hieronder:
Hier vind je de gebruikte presentatie op Slideshare:
Filed under: Conferentie, Didactiek, Open Education | Tagged: erik duval, Learning analytics, onderwijsdagen | Leave a comment »